Kanchanaburi

Dinsdag 26 oktober
Vannacht wakker geworden van noodweer. De regen viel met bakken uit de hemel. Bliksem erbij en en op de ijzeren golfplaten daken was dat een hels kabaal. Het is meer 2 uur aan een stuk door gigantisch te keer gegaan.
Vandaag een fiets gehuurd en als eerste naar The Bridge over the River Kwai gegaan. Een drukte van belang, ze hadden volgens mij een aantal blikken met toeristen opengetrokken….
De brug is veel minder imposant in vergelijking met de film. Er over heen gelopen (en nee, er waren geen gaten in, het was bedekt met ijzeren platen) en een heel stuk door gelopen, ik was er de enige. Er dook plots een schorpioentje (!) van zo'n 3 cm., ik wist niet dat die hier ook waren, onder een biels weg. Ik vond het maar eng..die beestjes kunnen je toch een bepaald gif inspuiten als ze je steken?
Nog in een grot geweest waar een aantal boedha’s in stonden. Links en rechts gestopt, praatje gemaakt en wat gedronken. Bij terugkomst zag ik het 2e kerkhof van de krijgsgevangenen die gesneuveld waren aan de bouw van de Birma spoorlijn.. In totaal heb ik meer dan 5 uur op de fiets gezeten, behoorlijk aangebakken, ondanks dat er bewolking was.

Woensdag 27 december
Vandaag met een trein naar Nom Tak gegaan. De treinreis was wel bijzonder, ware het niet ik begon met een vertraging van een half uur ivm ‘broken engine’.
Het was een stationnetje van niks, maar om die ene trein te laten vertrekken, waren ineens 7 mensen in de weer! Twee met vlaggen, 2 met zo’n groot intercom ding bij zich en 3 die heen en weer renden..
In de trein kwamen 4 ‘conducteurs’ tegelijk. Eentje vertelde met een megafoon iets in het Thais, 2 anderen knipten kaartjes en een ander verkocht nog kaartjes. Toen ik tegen die man met de megafoon zei: and ‘now in English’ keek hij me aan met een gezicht: waar heeft die het over?
We reden over de brug over de River Kwai en daarnaast, hartstikke eng, op enkele plekken langs de rotswand waar je stijl naar beneden keek. Men had er rails op een soort bruggen langs de wand gemaakt. Beneden zag je rots en rivier…
En verder heel veel groen. De ramen waren helemaal naar beneden geduwd, dus dat is zalig rijden. Helaas kon je je hoofd niet naar buiten steken, want dan werd je 2,5 uur lang gratis gegeseld door alle takken….met uiteraard af en toe een korte pauze…
In de trein zakte een oudere Westerse man ineens door de houten bank, het zitgedeelte schoot ineens los. Alle westerlingen lachen, de Thaise mensen bleven strak voor zich uit kijken… een wereld van verschil..
Het plaatsje zelf stelde niks voor, alhoewel het toch een stuk armoediger was, dan datgene dat ik tot nu toe heb gezien.
Terug met de trein was een drama, 3 uur gewacht weer omdat een ‘engine broken’ was. Iedereen wachtte als een Thai…geen protest, lijdzaam alles ondergaan, trein gaat wel, nee trein gaat niet, toch wel, uiteindelijk toch niet. Helaas, schouders ophalen en iets anders bedenken..Met zijn achten bij elkaar gepakt en een autootje gehuurd, voor het zelfde bedrag als de treinreis. Waren wel een uur eerder terug.

Morgen ga ik hier weg, waarheen weet ik nog niet, omdat heel veel is overstroomt. Als het niet mee zit, dan schrap ik een aantal plaatsen en ga ik rechtstreeks naar Chiang Mai, in het noorden. Daar is het wel droog...maar dat is een rit van meer dan 10 uur....zegt men...