Tulear en Morombe 13 en 14/11-

Alvorens dit te lezen..... momenteel zit ik al in Morondava, na 3 dagen op een boot te hebben geweten....
Er is e.e.a. gebeurd; Bij aankomst hier. is mijn bootje gezonken.
Ben dus wal uit het warter gehqqld, met ql mijn spullen. Veel is echter kqpot.... boeken kon ik weggooien en het ergste, mijn laptop en camera doen het niet meer. Ben hier op zoek naar reperateurs en mogelijk een nieuwe camera.... Maar tot dusver geen resultqqt, wellicht hier niet te krijgen. Hoe nu verder weet ik nog niet.

Oude verslagen:

Tulear - Morombe, dinsdag 13/11
Vanmorgen om half 5 opgestaan, aangezien ik om 6 uur de taxi-truck had en ik eerst in het noordelijk busstation moest geraken. Een Riksja genomen oftewel een pous-pous (2x poes roepen), een prijsafspraak gemaakt, stuk duurder aangezien het nog zo vroeg is…. En wat blijkt….stopt er ook zo’n truck in de stad…. Gisteren voor niks de moeite genomen om dat station te zoeken…. En die riksja fietser, ja, daarmee had ik dus al een prijsafspraak gemaakt. In de truck hadk de ruimte, zat aan het raam, perfect…. maar…ik heb hele korte beentjes, voor mensen vanaf 1.70 wordt het moeilijk, die komen dan met de knieën tegen de zit voor hem/haar…
De rit was zwaar, lang maar prachtig. Even voor 19.00 uur kwam ik aan in Morombe…. Een dorpje waar de wegen stoppen….verder noordelijk kan niet meer….

Marion P…….vraag de baas maar voor 4 maanden vrij…;-)

Voor diegene die nog nooit zo gereisd hebben, zal ik de truck maar beschrijven. Grote truck, met erachter een aanhanger met zeil over. Gelukkig is dat zeil aan de zijkanten omhoog zodat je ook naar buiten kunt kijken. Aan 2 kanten zitten zitjes voor 2 personen, net zoals in de bus, alleen het gangpad is breder. Oh, denk je natuurlijk, dat is luxe. Helaas…… want in dat gangpad, onder je stoel en bij je voeten duwt men alles propvol met bagage …. In dit geval, grote zakken (25 kilozakken) met groenten, agave en wortelen, datn zag ik eruit vallen, rijst en kisten met tomaten, want die rolden op een gegeven moment ook door de truck. Gelukkig geen beesten dit keer. En de rest wordt boven op het dak geladen.
En dan hoe het voelt om met zo’n ding op ongeasfalteerde wegen te rijden….
Heb je ooit achter op een brommer bij iemand gezeten (of motor)en over een ongeasfalteerde weg gereden? De bestuurder gaat naar rechts, jij gaat naar links, de bestuurder gaat naar links, jij naar rechts….. zo gaat dat in de truck ook…truck helt naar links….jij naar rechts, enz…. en verder…. mee gaan met de hobbels, de gaten en de uitstekende keien die duidelijk voelbaar zijn aan je achterwerk….
De eerste 3 uur stonden best wel in het teken van een competitie. Er was nog een truck met mensen die ook naar Morombe moest, dus die chauffeurs maakten er een wedstrijd van…… zo hard mogelijk over ongeasfalteerde wegen. Achter de truck blijven, tot dat er ruimte is en dan voorbij rijden…. Gevaarlijk punt 1, en stof happen….ongelofelijk, mn als die chauffeur achter die truck reed….. ik had dan ook heel veel last van de lenzen, terwijl ik mijn zonnebril hiervoor had opgezet….
Van de andere kant was het soms ook wel komisch…. Moeder de kip die met haar kroost in een tempo van 20 km. per uur een veilig heenkomen zocht , de koeien die met wagen en rijders direct het veld in liepen, honden renden met de staart tussen de benen ver weg en mensen stonden óf te kijken als ze wat verder weg stonden óf ze maakten zich ook snel uit de voeten….
De trucks deden dan ook loeihard claxonneren als ze door de dorpen reden.

Door de variatie van landschap en ook iemand die Engels sprak en een oude man met wie ik met handen en voeten kon ouwehoeren, werd het een heel leuke trip.

Even een tussendoortje…. Terwijl ik dit schrijf, lopen er twee insecten over mijn beeldscherm en iets verder op een insect met het formaat van 2 cm. over de bank…..rond….dus m.i. geen kakkerlak…maar wat dan wel??? Maar ik ben positief….ik zit aan een biertje, te wachten op mijn verse vis….aan de zee, het klotsen van de golven hoor ik de hele tijd….

Maar goed, terug naar de truck… de oude man had lychees van mij gekregen en opgepeuzeld (ik ook) en daar krijg je dus hele plak-handen van. Ik gaf hem zo’n nat, geparfumeerde tissue en hij wist niet wat hij ermee moest. Ik voordoen…mond afvegen, handen afvegen…aha…. Hij na doen…de dames achter hem schoten al in de lach… vervolgens deed hij ook zijn wangen vegen…. Ik gaf aan …nice smell….. many women….. snif snif….very nice…… many women like you…kleine kusbeweging gemaakt, knipoog, de dames achter hem lagen helemaal in een deuk…hij nog meer met het doekje over zijn gezicht vegen….brede smile op het gezicht… ik was meteen geweldig bij hem…
Bij een stop voor een school, liep uiteraard de hele massa kinderen die zich op het schoolplein bevond, naar de truck. Ideale gelegenheid om foto’s te maken dus; elke keer als ik een foto maakte wees ik aan wie het was en draaide ik de camera om, zodat ze het konden zien. Ik weet niet of ze wat zagen, maar elke keer kwam een luid gejuich…
Twee leuke anekdotes, de rest zal ik jullie maar onthouden.

Zoals ik al aangaf, datgene dat ik zag vanuit de bus was super, zeer afwisselend. We reden een tijdje over een weg langs de zee, bootjes, dorpjes, rustgevend. Daarna leek het net alsof we door de duinen reden en dat werd gevolgd door savanne-achtig landschap. Droog, wat dor gras en hier en daar een klein boompje.
Vervolgens ging dat over in meer groen, weer rijstvelden, maar ook meer bomen en ja hoor, vele, heel vele baobabs in allerlei maten en soorten. Nu pas zag ik dat je een aantal verschillende soorten baobabs hebt. Sommige lopen spits uit, anderen zijn heel breed, kolossaal zelfs en het lijkt alsof ze zijn afgezaagd boven en vandaar uit ontspringen de takken. Sommigen hebben takken die boven een ronde vorm krijgen, anderen lijken volledig plat te zijn. Schitterend. Die bomen laten me steeds denken aan prehistorische bomen… deze bomen moeten er al geweest zijn, toen de aarde pas ontstaan is… als je in het landschap kijkt, herken je ze ook direct…
Zo’n boom zou ik wel in mijn tuin willen hebben…;-) ... laat me eraan denken dat ik ook de vruchten ervan heb gegeten….droog, zeer weinig vruchtvlees met een pit…die had ik dus moeten bewaren…..(sukkel)… en die vruchten zitten in een ronde vorm, iets kleiner dan een bruine kokosnoot. De schil is ook bruin, maar lijkt op fluweel bruin, zacht bruin, is ook zacht trouwens. Je moet de schil kapot slaan, met het risico dat de inhoud er ook uit vliegt, wat dus ook gebeurde in de bus…
Op het laatste, de laatste 40 km deden we 2,5 uur over (!) waren er gigantische cactussen….overal…. heel bizar om te zien, want er tussen door stonden ook gewone struiken… De cactussen, zo’n lange sprieten, hadden een lengte van 3-4 meter….
De dorpjes die we passeerden waren vaak armoedig, strooien of lemen hutten mn, met als afscheiding riet of, gigantische houten palen. Een compleet hekwerk van rechtop staande houten palen. Ik wil niet weten hoeveel bomen daarvoor zijn gekapt.

Het was nog net licht toen we aankwamen en de chauffeur was zo vreindelijk me bij het Baobab-hotel af te zetten, want dat zou volgens de engels-sprekende man in de bus maar 20 Ar kosten.
Ik zag het al toen ik binnen kwam, heel duur, minimaal 50 Ar en men sprak alleen maar Frans. Ik heb mijn spullen gepakt en ben gaan lopen op goed geluk. Iets verder op was ook een hotelletje met een soort bungalootjes aan de zee. Deze bungaloos kosten 18 Ar (!!), maar, ik mocht er ook in voor 15….. heerlijk….een groot bed, klamboe, mijn raam kijkt op de zee uit, eigen plee en douche (met warm water), tv, 2 paar handdoeken…en voor het huisje nog een gezellig zitje. Gelijk genomen dus en daar ook maar gegeten…wat wel heel duur was….maar wel lekker.

Morombe, woensdag 14/11
Ik zie net dat ik al 14 dagen hier ben…… nou….
Vannacht weer een paar keer op moeten staan om naar de wc te rennen. Vreemd, uitstekend eten, hartstukke vers en toch weer diarree…Iets zit in het water hier, waar ik niet tegen kan. Mijn linkerlip is ook ontstoken, is dik en ziet dus niet uit….. Ook vermoedelijk doordat ik er een wondje had, dat besmet is geworden door het water tijdens het weg spoelen van de tandpasta.
Voel me moe en gammel. Ook mijn ogen zijn nog geïrriteerd… te veel stof moeten verwerken, denk ik.
Mijn zitje heeft ook nog een luie stoel, die ik eventueel aan zee kan zitten. Vanmorgen ben ik door het dorpje gelopen, werkelijk doods….. op de hoofdwegen zie je nauwelijks iemand…daar waar iets verkocht wordt, lopen wel mensen.
Vandaag alles op mijn gemak gedaan. Ik heb een tijdje aan het strand gezeten…..er is niemand en zo heel af en toe loopt er iemand langs. Vanmiddag was een drukte van jawelste op de zee, heel veel zeilbootjes. Ik neem aan dat vanmiddag de wind super gunstig stond.
Vanmiddag tussen 13 en 15 uur gaan liggen, ik was totall loss…. Het is hier bloedheet, de zeewind brengt verkoeling gelukkig, tenminste, als je over het strand loopt. In het dorpje is het niet uit te houden…. Daarna nog een stuk gaan lopen langs het strand, was wel lekker.
Morgen kijken of ik met een boot verder kom.

Morombe, donderdag 15/11
Vanmorgen gaan kijken of ik ergens een boot noordwaarts kon regelen. Wel een grote boot, want die kleintjes doen er dagen over en me lijkt niet dat de bagage dan droog blijft.
In de reisboeken die ik heb staat vermeld dat ik op zwemvesten, extra roeiboten, enz. moet letten en anders een andere nemen…… er ligt welgeteld één grote boot… als ik die niet neem, dan moet ik zeker gaan zwemmen…. Volgens mij zijn die gidsen niet eens hier geweest…. In elk geval….de ‘patron’, zoals ze de kapitein hier noemen, vond het prima….geregeld, morgen vroeg om 5 uur vertrekken. Is wel nog een pokke-eind lopen met de zware rugzak…maar…wel over het strand…
Het strand is hier héél lang…… over het algemeen redelijk schoon, m.u.v. daar waar de dhows (kleine vissersbootjes liggen) en links en recht ligt mensenpoep….. je ziet hier ook soms mensen aan de rand van de zee zitten hun behoefte te doen. Is natuurlijk handig….water genoeg bij de hand…..
Sinds ik hier ben, heb ik nog geen blanke gezien…vreemd, terwijl er wel een paar hotelletjes zijn.
Ik heb de hele tijd zo wat in mijn uppie over het lange strand gelopen, slechts een enkele keer passeerde me iemand, met een vriendelijke ‘bonjour’. En uiteraard kinderen die aan het zwemmen waren kwamen aansprinten, allerlei praatjes waar ik natuurlijk niks van verstond….behalve dat ze op de foto wilden.. Op de terugweg naar het hotel, tegen half 11, ik ging een flinke voorraad water in slaan, liep ik van boom tot boom. De schaduw van de bomen zorgeden enigszins voor een verfrissing van 5 graden minder. Het is echt niet uit te houden. Tussen 11 en 15 uur gaan liggen, maar ook daar dreef ik zowat het bed uit; de stroom was weer uitgevallen (uuuuuren) en dus werkte de fan ook niet….
Daarna op zoek gegaan naar de baobabs die ik in de verte gisteren had gezien. Toen ik door de bosjes liep, sprinten overal de hagedisjes in volle vaart weg. Twee gigantisch brede baobabs gezien….. echt vreemde bomen…
Bij terugkomst buiten aan de zee gaan zitten. Heerlijk mijn mp4-speler aan, mijn (westerse) muziek….(Ik hoor Gemke nu denken…. Je zet toch geen westerse muziek daar op!) …ik had een beetje een ‘overwinningsgevoel’…. Toch een boot kunnen regelen, toch klaar krijgen wat ik wil….
Zit ik daar een kwartier te genieten, komt iemand van het hotel mij zeggen dat ‘de patron’ had gebeld…de boot ging morgen niet, maar overmorgen……pffff….balen….want eigenlijk ben ik uitgekeken hier.
Net voor zonsondergang komen twee meiden bij me zitten….komt die zelfde man van het hotel en jaagt ze weg, want volgens hem waren mensen van Madagasker niet te vertrouwen en hij maakte een steel-gebaar…. Ik vraag me af waar hij dan vandaan komt…. Krijg ik eens aandacht van dames, worden ze ook nog weggestuurd… ;-(