Morombe- Belle sur Mer- Morondave 16 t/m 19/11

Morombe – op zee – Belle sur Mer – Morondave 16/17/18/19-11
Heel vervelend. Ik had een verslag van de volgende ‘ dagen erop gezet, maar helaas niet erop gekomen, zie ik nu
Opnieuw dan…
De 16e was echt een wachtdag…. Ik heb me verveeld, want behalve zee is er verder niks.
De 17e op hoop van zegen naar de boot gelopen. Om 5 uur was ik daar, dan zou de boot vertrekken. Helaas, er kamen mensen en er gingen weer mensen…. De boot vertrok pas om half 12. Het hijsen van de zeilen vond ik wel indrukwekkend; omdat iedereen een eigen taak had.
IN eerste instantie was het leuk; maar na een paar uren werd het langzaam minder… links alleen maar zee, rechts, veraf, zag ik alleen maar strand. Op de zee heb ik alle drie dagen geen enkele vis gezien…. Saai dus … en verschrikkelijk warm.
Ik had een kajuit waar ik in kon slapen. Alleen… het stikte er van de kakkerlakken tussen de plafondplanken, niet zo groot als die in Azië; een 8 mm. Maar ook die zie ik liever niet dan wel. Ik hoopte dan ook vurig, dat ze tussen die planken bleven… Ik heb in elk geval niks gemerkt tijdens mijn slapen.
Tegen 6 uur werden de zeilen naar beneden gedaan, want het waaide niet meer.
We kregen ook eten op de boot, had de Patron gezegd…. Droge rijst, want de vissen hadden niet gehapt. Nog een poosje gekeken naar de sterren hemel; helaas moest iemand van de bemanning zo nodig loeihard een radio opzetten; dat duurde 1,5 uur.
S Morgens werden de zeilen gehesen en gingen we verder. Het ontbijt…. Droge rijst…..
Ik had veel last van de rug? Omdat ik steeds laag moest zitten en eigenlijk niet kon lopen, omdat overal mensen lagen en zaten en ook overal touwen lagen. Weer bloedheet.
Tegen 4 uur kwamen we aan in Belle sur Mer. Waar ik van de boot ging. Belle sur Mer bleek echt een zeer klein dorp te zijn, waar ik alleen met een boot verder kon, dus zat ik weer vast. Gelukkig kwam ik de patron tegen en heb ik de volgende dag ook geboekt. De patron wou ook in Mijn hotel slapen, al snel bleek dat hij ook in mijn kamer wilde slapen; ik heb hem retour naar zijn boot gestuurd. Gelukkig kwamen ze me desondanks toch ophalen. Een vreemd ding mee gemaakt daar; ik dacht dat ik een vallende ster zag; achteraf denk ik, aan de foto s te zien, dat het waarschijnlijk ruimteschroot was dat omlaag kwam. Een grote oranje vuurstreep die naar beneden kwam….leuk dat ik het op de foto heb.
Tegen 15 uur kwamen we in Morondave aan en wat bleek; de sloep van de boot was stuk.
Vreemd, maar iedereen ging zitten wachten tot iemand kwam. Ik heb nog eens gevraagd of ze niet simpel iemand aan de wal konden bellen: iedereen heeft immers een mobiel. Nee dus.
Ver af zagen we zeilen. Maar geen mens deed iets. Na een uur kreeg iemand van de bemanning het idee om eens te gaan roepen en met een roeispaan te zwaaien. En ja… dat werkte; er kwam een dhow.
Een vrouw met een peuter stapte in en ik en nog iemand van de bemanning. De eigenaar van de dhow was met zijn vissnoeren bezig en niet met het zeil…. Vervolgens een grote golf, de boot maakte water en ging omlaag… de eigenaar en diegene die bij hem was, gingen op de zijpaal van de boot zitten en wachtten, terwijl de vrouw het kind met moeite boven water hield. Ik kon met veel krachtinspanning mijn rugzak vast houden, die in het water dreef en ik ben begonnen te schreeuwen om hulp. Een andere dhow hoorde het en draaide zijn zeilen Het duurde uiteraard nog heel lang eer hij er was; eerst werd het kind eruit gehesen, toen de vrouw, toen mijn rugzak en toen ik… Mijn camera en mijn kleine rugzak hadden inmiddels al een paar golven te verduren gehad.
Aan het strand aangekomen, kreeg ik mijn rugzak nog niet verder omhoog getrokken; lood en loodzwaar… Ik heb er alles uitgehaald en overal over de boten gehangen. De camera deed het niet meer en de laptop ook niet meer. Twee uur heb ik in de brandende zon moeten wachten totdat alles een beetje droger was en ik ben dus ook stevig verbrand.
Komt vervolgens die vent van de gezonken boot vragen voor geld…. Ik heb hem gigantisch
Uitgescholden en als ik een knuppel in mijn handen had gehad, dan had ik hem zeker daarmee een klap verkocht…. Zooooo boos was ik.
Uiteindelijk. Met heel veel moeite, zwaar en 5x door water moeten lopen met de loeizware rugzak vond ik een leuk hotelletje. Ik was helemaal gebroken.